bila aku penat, aku mahu menulis,

sy faham anda tak suka sy ganggu anda.

sy dah berhenti jadi mengada-ngada.

apalagi yg anda mahu?

kau ingat aku tidur lena bila ingatkan kau?

kau ingat aku senyum-senyum ingat apa yang kau cakap?

aku harap ada orang pujuk aku.

dan cakap, "awk, bukan tu maksud sy".

dan kau fikir, masa aku menulis ni, aku buat apa? gelak-gelak, senyum-senyum?

aku dah cakap, orang lain boleh cakap apa jea, tapi kau jangan.

aku faham apa yg kau maksudkan.

perasaan aku, kau tak peduli. sebab tu kau cakap jea semua yg kau rasa.

terima kasih.

lepas semua tu, boleh ke lagi kita berkawan mcm takde apa yg jadi?

boleh ke aku sayang kau mcm dulu lagi mcm takde apa jadi?

walaupun aku cuma bertepuk sebelah tangan.. aku tak sudi ingat kau lagi.

ketawalah. siapa kau semua nak judge semua ni? put yourselves in my shoes.

sy tau awk taksuka sy. rimas dgn sy. meluat dgn sy.

klu sy jadi awk, sy tak kontek dgn org yg sy benci. sbb sy meluat.

sy agak, awk suka ea tgk sy hilang arah mcm ni?

awk suka ea tgk reaksi sy bila kena label sesuka hati?

enjoy the moment, syg.

I JUST CAN'T STAND ALL THIS.

p/s: Tuhan, boleh tak kalau sy nak hilang ingatan?